எப்போதுமே தோழன்தான்…! – கோவா விடுதலையில் சோவியத் ரஷ்யாவின் முக்கிய பங்கு

எப்போதுமே தோழன்தான்…! – கோவா விடுதலையில் சோவியத் ரஷ்யாவின் முக்கிய பங்கு

இந்தியா மற்றும் ரஷ்யா இடையிலான நட்பு பல தசாப்தங்களாக உறுதியாக நிலைத்து வருகிறது. குறிப்பாக, கோவா இந்தியாவுடன் இணைந்த காலத்தில் ரஷ்யா வழங்கிய ஆதரவு இன்றும் வரலாற்றில் சிறப்பாகச் சொல்லப்படுகிறது. உக்ரைன் போருக்குப் பிறகு முதல் முறையாக ரஷ்ய அதிபர் விளாடிமிர் புதின் இந்தியாவுக்கு வருகிற சூழலில், கோவா விடுதலையில் ரஷ்யாவின் உதவியை நினைவுபடுத்தும் பார்வை…

இந்திய துணைக்கண்டத்தில் முதலில் காலடி வைத்த வெளிநாட்டவர்கள் போர்த்துகீசியர்கள். அதேபோல், இந்தியாவை மிகவும் தாமதமாக விட்டு வெளியேறியவர்களும் இவர்களே. 1498ஆம் ஆண்டு வாஸ்கோ ட காமா தலைமையிலான போர்த்துகீசியர்கள் கடல் வழியாக இந்தியாவை அடைந்தனர். பின்னர் 1501ல் மீண்டும் இந்தியா வந்தபோது அவர்கள் ஆட்சியின் கட்டுப்பாட்டைப் பெற்றுக் கொண்டனர்.

1505ஆம் ஆண்டு இந்தியாவுக்கான முதல் போர்த்துகீசிய ஆளுநராகப் பொறுப்பேற்ற பிரான்ஸிஸ்கோ டி அல்மீடியா, இந்தியப் பெருங்கடலில் தங்கள் அதிகாரத்தையே நடைமுறைப்படுத்துவோம் என்றும், தங்களின் அனுமதியின்றி எந்தக் கப்பலும் கடல் வழியாகச் செல்லக்கூடாது என்று கட்டளை பிறப்பித்தார். இதற்காகவே ‘நீலநீர் கொள்கை’ அமல்படுத்தப்பட்டது.

பின்னர் 1509ல் ஆளுநராக வந்த அல்ஃபோன்சோ டி அல்புக்வர்க், பிஜாபூர் சுல்தானிடமிருந்து 1510ஆம் ஆண்டில் 4,193 சதுர கிலோமீட்டர் பரப்பளவுடைய கோவாவைப் பிடித்து போர்த்துகீசியக் கொடியை நாட்டினார். தொடர்ந்து பல கடலோரப் பகுதிகள்—டாமன், டியு, சால்செட்—போர்ச்சுகல் கட்டுப்பாட்டுக்குள் வந்தன.

சுதந்திரத்திற்கு முன்பும் பின்னரும், ஆங்கிலேயர்களுடன் போர்த்துகீசியர்களையும் நாட்டை விட்டுச் செல்ல வலியுறுத்திய இந்திய மக்கள் போராட்டம் நடத்தினர். 1947ல் இந்தியா சுதந்திரம் பெற்றபோதும், போர்ச்சுகல் கோவா, டாமன், டியுவை ஒப்படைக்க மறுத்தது. 1953ல் போர்த்துகலுடன் இருந்த இராஜதந்திர உறவுகளை இந்தியா துண்டித்தது. இதற்கு எதிராக, இந்தப் பகுதிகள் போர்ச்சுகலின் பிராந்தியங்கள் எனத் தெரிவித்த போர்த்துகல், பிரச்சினையை நேட்டோ மற்றும் ஐ.நா.வுக்கு கொண்டு சென்றது. மேற்கத்திய நாடுகளான அமெரிக்கா, இங்கிலாந்து ஆகியவை போர்ச்சுகலுக்கு துணை நின்றன.

இந்த நேரத்தில், சோவியத் ஒன்றியம் இந்தியையின் நியாயமான உரிமைக்கு வலுவான ஆதரவு தெரிவித்தது. 1961ல் பிரதமர் ஜவஹர்லால் நேரு இராணுவ நடவடிக்கைக்கு ஒப்புதல் அளித்ததைத் தொடர்ந்து டிசம்பர் 18ஆம் தேதி ‘ஆபரேஷன் விஜய்’ தொடங்கப்பட்டது. வெறும் 36 மணி நேரத்தில், டிசம்பர் 19ன் அன்று போர்த்துகீசிய கவர்னர் மானுவல் அன்டோனியோ வஸ்ஸலோ இ சில்வா இந்திய இராணுவத்திடம் சரணடைந்தார்.

இதனுடன் கோவா, டாமன், டியு ஆகியவை இந்தியாவுடன் இணைக்கப்பட்டன. கோவா முதலில் யூனியன் பிரதேசமாக இணைக்கப்பட்டாலும், 1987ஆம் ஆண்டு தனி மாநிலத் தரத்தைப் பெற்றது.

ஆபரேஷன் விஜய் நடந்த காலத்தில் இந்தியா வந்திருந்த சோவியத் தலைவர் லியோனிட் பிரெஷ்நேவ், இந்திய இராணுவத்தின் துணிச்சலையும் துல்லியமான நடவடிக்கைகளையும் பாராட்டினார். கோவா மற்றும் இந்தியா கலாச்சாரம், மொழி, வரலாறு—all intertwined— என அவர் குறிப்பிட்டார். சோவியத் தலைவர் நிகிதா குருசேவ், இந்திய நடவடிக்கைக்கு ஒவ்வொரு சோவியத் குடிமகனும் ஆதரவு அளிக்கிறார்கள் என நேருவுக்கு செய்தி அனுப்பினார்.

இந்தியா தனது படைகளை திரும்ப அழைக்க வேண்டும் எனவும், 1961 டிசம்பர் 17க்கு முன் இருந்த நிலையை மீட்டெடுக்க வேண்டும் எனவும் அமெரிக்கா, இங்கிலாந்து, பிரான்ஸ் ஆகிய நாடுகள் முன்னிலையாக இருந்த ஐ.நா. தீர்மானத்தை சோவியத் ஒன்றியம் வலுவாக எதிர்த்தது. அங்கோலாவில் ஆயிரக்கணக்கான மக்களை போர்த்துகல் கொன்றபோதும் கண்டிக்காத மேற்கத்திய நாடுகள், கோவா விடுதலையை மட்டுமே கேள்வி எழுப்புவதை சோவியத் பிரதிநிதி வலேரியன் சோரின் கடுமையாக சாடினார்.

இந்தியாவைக் குற்றம் சாட்டும் ஐ.நா. பாதுகாப்பு கவுன்சில் தீர்மானத்தை சோவியத் ஒன்றியம் வீட்டோ அதிகாரத்தால் தடுத்தது. அமெரிக்கா கொண்டு வந்த அனைத்து இந்திய எதிர்ப்பு தீர்மானங்களையும் ரஷ்யா முற்றிலும் மறுத்தது.

இன்று உக்ரைன் விடுதலையைப் பேசும் அமெரிக்காவே, அப்போது கோவா விடுதலையை எதிர்த்தது என்பது வரலாற்று உண்மை.

பனிப்போர் காலத்தில் இந்தியா சார்பற்ற நாடுகளின் தலைவராக இருந்தபோதும், ரஷ்யாவுடன் நிலைத்த நட்பைத் தொடர்ந்தது. அதேபோல், இன்றும் ரஷ்யாவை ஆதரிக்கும் நிலைப்பாடு, வரலாற்றின் சரியான பக்கத்தில் இந்தியாவை நிறுத்துகிறது என்று கூறப்படுகிறது.